Perfumy (z francuskiego “per fumee” więc “przez dym”) to ogólna definicja kosmetyków, których głównym zadaniem jest dawanie zróżnicowanym obiektom (zazwyczaj to ciało człowieka – perfumeria) pożądanego i bardzo długo pozostającego zapachu. Nierzadko to słowo (perfumeria) będzie użyte również jako znaczenie wyłącznie produktów, gdzie składniki zapachowe są bardzo skoncentrowane, a ilość rozpuszczalnika w którym jest rozprowadzona jest minimalna. W składzie perfum są mieszaniny substancji zapachowych (które mają nazwę olejków zapachowych i perfumeria), środki homogenizujące i wzmacniające oraz rozpuszczalnik, którym zwykle jest etanol lub mieszanina lekkich alkoholi z grupy alifatycznych. W zależności od wielkości rozpuszczalnika rozróżniamy perfumy właściwe (więc skoncentrowane), wody perfumowane i w dalszej kolejności wody toaletowe. Po wtarciu ich w powierzchnię ciała lub nalaniu alkohol natychmiast paruje, a na powierzchni ciała zostają tylko olejki zapachowe i związki potęgujące długość tego zapachu (perfumeria), które stopniowo są uwalniane do powietrza, przez co powodują odczucie dobrego zapachu tak żądanego szczególnie przez kobiety. Te olejki zapachowe (i perfumeria) pozyskiwane są poprzez ekstrakcję i koncentrację składników zapachowych z wydzielonych części roślin (rzadko zwierząt), jak np. liście mięty czy kwiat jaśminu itp., lub (teraz znacznie częściej – perfumeria) poprzez kontrolowane łączenie sztucznych związków chemicznych posiadających wybijający się zapach. Zależnie od składu olejków zapachowych (perfumeria) stosowane jest odpowiednie nazewnictwo: parfum (więc perfumy, eliksir, ekstrakt) – 15-20%; eau de parfum (więc woda perfumowana) ma skrót EDP – 10-15%; eau de toilette (czyli woda toaletowa) posiadająca skrót EDT – 5-10%; eau de Cologne (jest to woda kolońska) mająca skrót EDC – 3-5%; eau fraiche (czyli woda odświeżająca) – 1-3%. Związkami potęgującymi zwiemy wysoko wrzące, prawie nielotne substancje chemiczne albo naturalne produkty o zbliżonych własnościach (perfumeria), które same w sobie mają mocno intensywnego zapachu (zdarza się że jest to zapach sam w sobie bardzo niewłaściwy), ale mają zdolność do potęgowania zapachu innych olejków (perfumeria) tak, jak dawanie soli do potraw wzmacnia inne smaki. Do syntetycznych substancji potęgujących perfumy zaliczamy m.in. merkaptany i aminy o dużej masie cząsteczkowej, a do normanych kastoreum, ambrę, cybet i piżmo. Zadaniem środków homogenizujących jest uzyskiwanie jednolitej, nierozwarstwiającej się mieszaniny substancji chemicznych i olejków (perfumeria), które czasem nie spajają się z sobą w zwykłych warunkach. Często zastosowane są tu związki ciekłych tłuszczów pochodzenia naturalnego zwykle nazywane balsamami (perfumeria). Dziś częściej zamienia się je bezzapachowymi polimerami o właściwościach amfifilowych (perfumeria). Nieduża ilość to naturalne związki wzmacniające perfumy, czyli tran albo ambergris, spełniają dodatkowo zadanie związków homogenizujących. Mieszanina olejków i substancji wzmacniających zapach jest nazywana kompozycją zapachową (perfumeria). Kompozycja decyduje o niezwykłym zapachu, który stale przypisywany jest z jedną marką jaką mają perfumy. Jest zatem ich “podstawą”, która decyduje o własnościach użytkowych tych perfum. Tę samą kompozycję można użyć (perfumeria) później w dużej ilości różnych, “perfumowanych” produktach kosmetycznych. Kompozycje zapachowe te są bardzo mocnie strzeżoną przez firmy kosmetyczne tajemnicą handlową (perfumeria), lub są strzeżone patentami ogólnoświatowymi, jako własny znak towarowy. Skład kompozycji zapachowych (perfumeria) jest pewnego rodzaju sztuką, którą zajmują się dziesiątki tysięcy inżynierów na całym świecie. Najlepsze perfumy wymagają talentu ale i znajomości trendu w branży kosmetycznej a pracuje nad nimi wielki sztab inżynierów.