Podstawowe reguły obrony prezentacji maturalnej

Prezentacje maturalne są elementem ustnego egzaminu maturalnego z języka polskiego ocenianą przez komisję egzaminacyjną. Dodatkową częścią matury ustnej jest dialog zdającego z zespołem egzaminacyjnym odnosząca się do treści pracy maturalnej i przywołanych lektur.

Praca maturalna opiera się na publicznym i ustnym omówieniu wybranego przez egzaminowanego tematu prezentacji. Temat pracy powinno się omawiać w sposób jak najbardziej całościowy, zwarty oraz konkretny. Trafny dobór tematu i strategii jego przekazania umożliwia na przedstawienie osobistych zamiłowań oraz hobby. Dopuszczalna jest możliwość zaproponowania własnego tematu, który musi jednak wcześniej zaakceptować polonista, a po jego zgodzie Okręgowa Komisja Egzaminacyjna zatwierdzająca szkolny wykaz tytułów prezentacji.

Za wypowiedź ustną można spodziewać się otrzymania maksymalnie 20 punktów. Szkoła obligatoryjnie powinna zapewnić oprzyrządowanie przydatne do przedstawienia materiałów pomocniczych dostarczonych wcześniej przez egzaminowanego. W czasie pokazywania pracy maturalnej egzaminowanemu nikt nie może przeszkadzać komentarzami lub zapytaniami. Egzaminatorzy będą przeważnie sprawdzać sztukę komunikacji werbalnej oraz zdolność organizowania warsztatu pracy.

Zdolność organizowania warsztatu opiera się na zaplanowanej i rzeczowej kompozycji pracy maturalnej – odpowiednim podziale treści na wstęp, rozwinięcie oraz zakończenie. Kluczowe jest pokazanie komisji egzaminującej prawidłowego poznania tematu i uargumentowanie postawionego problemu.

Na  ukształtowanie pracy z polskiego jest kilka miesięcy, więc trzeba odpowiednio przemyśleć następujące po sobie fazy pracy nad nią. Opracowanie ostatecznego tematu wymaga przemyślenia,  zbioru potrzebnych treści, czasu na ich opracowanie, a w następnej kolejności nauczenie się prawidłowego wygłoszenia tematu pracy.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.