Polonista po rozpoczęciu roku szkolnego w klasie maturalnej powinien udostępnić zdającym listę tematów maturalnych (prezentacje maturalne). Z listy zaproponowanych prezentacji z języka polskiego uczeń klasy maturalnej decyduje się na jeden i określa sposób jego sporządzenia, który przedstawia do akceptacji nauczycielowi. Jeśli na liście nie ma tematu odpowiadającego uczniowi klasy maturalnej, występuje możliwość zaproponowania własnego tytułu zanim zostanie udostępniona lista tematów. W takim przypadku praca maturalna musi mieć powiązanie z literaturą.
Wybierając temat uczeń powinien się kierować nie tylko poziomem nabytej wiedzy z języka polskiego, ale głównie osobistymi zamiłowaniami. Trzeba pamiętać, że prezentacje z polskiego nie sprawdzają jedynie informacji książkowych, ale dają możliwość zaprezentować umiejętność samodzielnego wnioskowani.
Niemało tematów maturalnych ma charakter uniwersalny i zostawia swobodę w strategi. Najważniejsze jest by prezentacja pozostawała w zgodzie z posiadaną wiedzą nie tyko z zakresu filologii polskiej (np. uczeń pasjonujący się wiekiem XX może zdecydować się na pracę maturalną opartą na lekturach z tego czasu, ktoś posiadający uzdolnienia plastyczne mógłby poruszyć temat odnoszący się do malarstwa, zaś zafascynowani sportem powinni pisać o języku komentarzy sportowych). Przy doprecyzowywaniu tematu prezentacji powinno się przejrzyście określić jego zasięg, a także teksty kultury, na których będzie się on opierać literatura i film.
W trakcie wyboru, powinno się przywiązać uwagę na słowa – klucze ustalonej prezentacji uwypuklające cel prezentacji np. funkcje wybranego motywu. Są to wyrażenia, które nadają tematowi określony kierunek. Oprócz tego, trzeba pomyśleć o doborze tematu pod względem wiedzy z epok, twórczości znanych poetów, a także proponowanych motywów książkowych.