Choroba szerzy się wciąż ze znacznym nasileniem, mimo stosowania przyszłościowych leków
syntetycznych. W większości przypadków atakowane są płuca, w minimalnej liczbie przypadków oskrzela, przewód pokarmowy,
otrzewna, kości, stawy i inne. Ziołolecznictwo ma znaczenie pomocnicze, szczególnie w gruźlicy
płuc. Preparaty roślinne działają wykrztuśnie, przeciwzapalnie, wzmacniająco i uodparniająco
na miąższ płuc i błony śluzowe, a ponadto przyspieszają procesy wsysania się ognisk
gruźliczych, w razie potrzeby ich otorbienia albo zwłóknienia. Zioła działają też korzystnie w
uszkodzeniu i uwrażliwieniu płuc przez pyły przemysłowe (na przykład. pył węglowy), gazy i spaliny,
jak również w okresie rekonwalescencji po przebytej gruźlicy i w stanach przedgruźliczych,
gdy istnieje zagrożenie gruźlicą.
Surowce: ziele miodunki (87), ziele poziewnika (111), ziele rdestu ptasiego (119), ziele
skrzypu (133), porost islandzki (143).
Preparaty galenowe: odwar z ziela miodunki (87), odwar z liści podbiału (107), odwar z ziela
poziewnika (111), odwar z ziela rdestu ptasiego (119), odwar z ziela skrzypu (133), odwar
zagęszczony z porostu (143).
Mieszanki ziołowe: Pulmosan (133), zioła płucne (87, 143), zioła w gruźlicy z nocnymi potami
(95), Neopektosan (107), zioła mineralizujące (111), zioła piersiowe (l 11), zioła ogólnie
odtruwające (133), zioła płucne (143).
Specyfiki: Tussiglaucin (132).