Nauczyciel polskiego po rozpoczęciu nauki w klasie maturalnej musi pokazać zdającym listę tematów do wyboru (prace maturalne). Z listy zaprezentowanych tematów maturzysta wybiera jeden i określa metodę jego realizacji, który przekazuje do akceptacji nauczycielowi języka polskiego. Jeżeli na liście nie ma tematu odpowiadającego uczniowi klasy maturalnej, istnieje szansa zaproponowania własnego tytułu zanim zostanie udostępniona lista tematów. W takim razie prezentacja maturalna musi mieć związek z literaturą.
Wybierając temat maturzysta musi się kierować nie tylko poziomem zdobytej wiedzy z języka polskiego, ale w głównej mierze swoimi zainteresowaniami. Trzeba mieć na uwadze, że prezentacje z języka polskiego nie sprawdzają jedynie zagadnień z literatury, ale dają możliwość dowieść umiejętność dojrzałego argumentowania.
Wiele tematów ma charakter ogólny i pozostawia swobodę w strategi. Kluczowe jest by prezentacja pozostawała zgodna z posiadaną wiedzą nie wyłącznie z zakresu polonistyki (np. licealista fascynująca się wiekiem XX mógłby zdecydować się na prezentację opartą na książkach z tego okresu, ktoś mający zdolności plastyczne powinien poruszyć temat związany z malarstwem, zaś kibice mogliby pisać o języku komentarzy sportowych). Przy doprecyzowywaniu tematu pracy należy klarownie nazwać jego zasięg, a także bibliografię, na których będzie się on opierać literatura i sztuka.
Wybierając temat, powinno się zwrócić uwagę na słowa – klucze ustalonej prezentacji maturalnej podkreślające cel pracy maturalnej np. rola danego motywu literackiego. Są to określenia, które nadają pracy określony kierunek. Poza tym, powinno się rozważyć dobór tematu pod kątem znajomości epok, dzieł wyselekcjonowanych pisarzy, a także proponowanych motywów książkowych.