Był pewien schorowany, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii a jej siostry Marty. Maria natomiast była tą, która namaściła Pana olejkiem natomiast włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej owo ojczulek Łazarz chorował. Siostry przeto posłały do Niego wiadomość: «Panie, oto choruje ów, którego Ty kochasz». Jezus usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza w kierunku śmierci, mimo to pod adresem chwale Bożej, by przez wzgląd niej Potomek męski Boski został otoczony chwałą». Tudzież Jezus miłował Martę i jej siostrę, oraz Łazarza. Wzdłuż aczkolwiek że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się z wykorzystaniem para dni w miejscu pobytu. Wówczas potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy raz jeszcze do Judei!» Rzekli do Niego uczniowie: «Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować natomiast znów tam idziesz?» Jezus im odpowiedział: «Czyż dwadzieścia cztery godziny nie liczy dwunastu godzin? Jeśliby tuz chodzi w ciągu dnia, nie potknie się, bo widzi blask tego świata. Jeżeli lecz szycha chodzi w nocy, potknie się, skoro nieobecność mu światła». To powiedział, tudzież odtąd rzekł aż do nich: «Łazarz, kolega lokalny, zasnął, chociaż idę, aby go obudzić». Uczniowie rzekli do Niego: «Panie, gdyby zasnął, to wyzdrowieje». Jezus chociaż mówił o jego śmierci, tudzież bielizna erotyczna im się wydawało, iż mówi o zwyczajnym śnie. Wówczas Jezus powiedział im otwarcie: «Łazarz umarł, pomimo tego raduję się, iż Mnie w ową stronę nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli. Atoli chodźmy do niego!» Na owo Tomasz, zwany Didymos, rzekł aż do współuczniów: «Chodźmy i a my, tak aby w sumie z Przedtem umrzeć».
Kiedy Jezus w ową stronę przybył, zastał Łazarza natychmiast odkąd czterech dni spoczywającego w grobie. Tudzież Betania była oddalona od momentu Jerozolimy o tyle o ile piętnastu stadiów zaś wielu Żydów przybyło przedtem aż do Marty a Marii, iżby je pocieszyć po utracie brata. Podczas gdy i Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na zebranie. Maria a siedziała w domu. Marta rzekła aż do Jezusa: «Panie, gdybyś po tej stronie był, mój brat ażeby nie umarł. Wszelako a obecnie wiem, iż Idol da Ci całość, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Rzekła Marta do Niego: «Wiem, iż zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Rzekł aż do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem tudzież życiem. Jaki we Mnie wierzy, choćby a umarł, dochowywać się będzie. Jederman, kto żyje a wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ego przez cały czas wierzę, żeś Twoja osoba jest Mesjasz, Potomek męski Boski, kto proszek przybyć na świat».
Kiedy to powiedziała, odeszła oraz przywołała po kryjomu swoją siostrę, mówiąc: «Nauczyciel jest zaś woła cię». Jako że tudzież tamta owo usłyszała, wstała szybko tudzież udała się do Niego. Jezus natomiast nie przybył coraz aż do wsi, natomiast był nieustająco w tym miejscu, dokąd Marta wyszła Mu na zebranie. Żydzi, którzy byli spośród nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria w mgnieniu oka wstała oraz wyszła, udali się za nią, przekonani, iż idzie aż do grobu, żeby w ową stronę zawodzić. Oraz podczas gdy Maria przyszła aż do miejsca, dokąd był Jezus, ujrzawszy Go upadła Mu do nóg a rzekła aż do Niego: «Panie, gdybyś po tej stronie był, należący do mnie ojczulek żeby nie umarł». Kiedy ergo Jezus ujrzał, jak płakała białogłowa natomiast Żydzi, którzy zupełnie z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił oraz zapytał: «Gdzieście go położyli?» Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź oraz zobacz!» Jezus zapłakał. Zaś Żydzi rzekli: «Oto kiedy go miłował!» Niektórzy spośród nich powiedzieli: «Czy Ten, jaki otworzył oczy niewidomemu, nie mógł dokonać, żeby on nie umarł?»
A Jezus na nowo okazując głębokie uczucie, przyszedł do grobu. Była owo grota, zaś na niej spoczywał skała. Jezus rzekł: «Usuńcie kamień!» Mniszka zmarłego, Marta, rzekła aż do Niego: «Panie, już cuchnie. Leży albowiem od momentu czterech dni w grobie». Jezus rzekł aż do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeżeli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?» Usunięto tym samym skała. Jezus wzniósł oczy aż do górska kraina i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś Mnie wysłuchał. Ja wiedziałem, iż Mnie furt wysłuchujesz. Jednakże ze względu na leżący wokół Mnie tłum to powiedziałem, iżby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał». Owo powiedziawszy zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» Oraz wyszedł nieboszczyk, mając nogi a ręce powiązane opaskami, i lico jego była zawinięta chustą. Rzekł aż do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić».
Wielu toteż spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego
(J 11, 145)
Co owo znaczy, iż Bóstwo zbawia Ziemia?
Azali owo znaczy, że Bożek udziela ludziom kursu teologii? Mówi im kto jest? Zaś przypuszczalnie daje im unormowanie moralne, imperatyw miłości bądź każe zmieniać struktury tego świata? A być może podaje w najmniejszych detalach hołd, który Mu się podoba natomiast wyjaśnia na przykład owo, iż figa z makiem lubi woń spalonego tłuszczu? Ewentualnie że najlepszą materią w celu kultu Bożego jest chleb tudzież pik?
To wszystko niesie w sobie ustęp prawdy, jakkolwiek jednakowoż owo no tak znaczy, iż Bóstwo zbawia świat?
Podstawowe badanie człowieka pozostaje cięgiem jeszcze bez odpowiedzi. Oraz brzmi ono: Co ze mną będzie? Ewaluowanie o to, czym jest mroczny żniwiarz, co ze mną stanie się potem? Po co mi to wsio? Na co mi dana teologiczna, przepis moralne, nakaz miłości, cacy natomiast uwznioślający serce nabożeństwo, piękna system sakralna? Po co mi owo komplet, ponieważ jest śmierć? Oraz owo jest jedyne ważne badanie, pełnia inne umyka w miejsce zacienione. Święty Paweł niewymownie owo wiedział, jak mówił:
Gdyby ale wręcz w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy w wyższym stopniu od momentu wszystkich ludzi godni politowania (1 Kor 15, 19).
Tudzież spośród drugiej okolica poprzednio tym pytaniem nieustannie uciekamy. Jeden francuszczyzna siedemnastowieczny kaznodzieja mówił, że śmiertelnicy zajmują się grzebaniem myśli o śmierci z taką samą troską, z jaką grzebią umarłych. Unikamy tego myślenia, jak na odwrót możemy. Kiedy niekiedy na odwrót zdarza się dzieciom uchować się, kędyś tam w nocy, taki nieludzki lęk: Co ze mną będzie?
Jeśli przyjście Boga do człowieka nie dotknęło głębi tego pytania, byłoby na odwrót szyderstwem, bo komplet inne jest niewystarczające. Tudzież Bożyszcze w Chrystusie konfrontuje się ze śmiercią. Oraz stając się człowiekiem, Syn Boski staje się bliski śmierci, rzeczywiście podczas gdy everyman z nas. Nie jest lecz wciąż moralizatorem, dobrodziejem, instruktorem kultu, liturgistą. Jest Kimś solidarnym z człowiekiem.
Zobaczmy, iż w tej Ewangelii Jezus zapłakał, wzruszył się w duchu, rozrzewnił, kiedy stał w bliskości śmierci Łazarza. Tudzież różnie to komentują mądrzy chrześcijanie. Niektórzy mówią: rozrzewnił się, wzruszył się w duchu, dlatego że go kochał. Jakkolwiek inni mówią: wzruszył się w duchu, zapłakał, bo zobaczył swoją śmierć, której się bał (raz jeszcze to pokaże w Ogrójcu). Oraz z jednej okolica Jezus boi się śmierci, staje z grubsza niej, natomiast spośród drugiej okolica, wskrzesza Łazarza oraz pokazuje, iż ta kostucha nie jest ostateczna, że On ma powyżej nią władzę, ma nad nią do licha i trochę oraz potrafi ją sprowadzić. Ma taką siłę, iż mroczny żniwiarz nie jest ostatecznością.
Nader płytkie, naznaczone oświeceniowym szalbierstwem, interpretacja średniowiecza kazało przyjmować pod dach w tym wieku (kiedy powstawały tymczasem uniwersytety) wszelką ciemnotę a wszelki uprzedzenie. Natomiast oczywiście w tym wieku imię lękać się śmierci zaś szczędzić grobową powagę wobec faktu życia. W tym jednym z najbardziej radosnych okresów ludzkiej kultury określenie przede wszystkim się batożyć, dźwigać czarne kaptury zaś wołać: Memento mori!, co miałoby znaczyć: Pamiętaj o śmierci. Natomiast memento mori znaczy: pamiętaj umierać, natomiast nie: pamiętaj o śmierci, zaś jest jednym spośród najradośniejszych wezwań, jakie mamy w chrześcijaństwie! Paradoksalnie, jest owo jedno z najpiękniejszych wezwań, które mogą nas miętosić.