Na obraz polskiej twórczości literackiej trwałe piętno odcisnęła sytuacja podczas II wojny światowej. Po wstrzymaniu akcji zbrojnych nawet najlepsi poeci przez długi czas szukali właściwego języka, który mógłby im pozwolić opowiadać o strasznych. Chcieli wyłowić z morza scen te najbardziej charakterystyczne i przedstawić je między innymi prozie reportażowej.
Przykładem konfrontacji z motywem konfliktu zbrojnego jest powieść “Kamienie na szaniec” Kamińskiego. Pisarz opisał w niemałej mierze autentyczne historie, albowiem sam uczestniczył w zakonspirowanej działalności i walkach z okupantem. Utwór przybliża sposób zachowania młodych mężczyzn w sytuacji wojny i niewoli. Skrupulatnie mówi jak odbywały się akcje konspiracyjne. Młodzi chłopcy w okupowanej stolicy musieli prędko stać się dorosłymi i zamienić niedojrzałe gry na rzeczywistą walkę. Pokazuje m.in. zaplanowaną przy udziale młodych akcję w Sieczychach. Pisarz przywodzi też motyw powstania by mówić o starciach, jakie rozegrały się w okupowanej Warszawie podczas II wojny światowej.
“Kamienie na szaniec” to nie jedynie książka o walkach mieszkańców Warszawy z wrogiem. To również książka o dorastaniu, o odpowiedzialności za ojczyznę . Kolejni uczniowie, analizując tę historię miało możliwość oprzeć się na zachowaniach młodych powstańców, którzy własne życie ofiarowali dla dobra ojczyzny. To historia o niezwykłychideach braterstwa, o bohaterach, którzy wiedzą jak pięknie żyć i dać z siebie wszystko.