Język angielski wywodzi się z rodziny języków indoeuropejskich, natomiast jego bezpośrednim przodkiem jest grupa języków germańskich. Dwa główne nurty które ukształtowały angielski u jego początków to wpływy germańskie oraz romańskie (łacińskie).
Germańska grupa języków jako oddzielna jak również wspólna grupa wyodrębniła się około 3000 lat temu nad rzeką Elbą. Około II wieki przed naszą erą ta Wspólna Grupa Germańska podzieliła się na trzy podgrupy:
1. Wschodniogermańską – którą mówiły ludy zamieszkujące południowo wschodnią Europę (ta grupa wymarła, zaś jedyna jego pozostałością może być pisany alfabet gotycki).
2. Północnogermańską – z jakiej rozwinęły się nowoczesne języki skandynawskie: duński, szwedzki, norweski, islandzki (lecz nie fiński, który może być powiązany z estońskim jak również nie trzeba do rodzaju indoeuropejskiego).
3. Zachodniogermańską – która jest kolebką języków: niemieckiego, holenderskiego, flamandzkiego, fryzyjskiego oraz angielskiego.
Staro angielski (500-1100 AD)
Jego istnienie datuje się wraz z najazdem wojowniczych plemion z Jutlandii jak również południowej Danii:
The Angles czyli anglowie (od jakich wzięły się słowa england a także english), Saksonów i Jutów. Zaczęli oni zaludniać Wyspy Brytyjskie na przełomie V oraz VI wieku naszej ery. Posługiwali się językiem, który nazywamy staro angielskim. Rdzenni mieszkańcy wyspy zostali zepchnięci na terytoria Szkocji, Walii, Kornwalii i Irlandii – mówili oni językami celtyckimi, jakie przetrwały do teraz pod postacią języka gaelickiego.
Pierwszą zmianą w języku były najazdy wikingów, które zaczęły się około 850 r. n. e. i przyniosły językowi angielskiemu wpływy języków północnogermańskich. Współcześnie może być to widoczne w nazwach miast jak również niektórych słowach, np. dream (sen) przed przybyciem wikingów oznaczało radość. Tego typu zjawisko język angielski zapożycza, albo wręcz dosłownie kopiuje słowa a także wyrażenia z obcych języków to najwybitniej charakterystyczna cecha języka angielskiego. Większość słów w nowoczesnym angielskim jest więc zapożyczeniami, które nie wywodzą się z oryginalnego języka anglów. Tylko około 1/6 słów staro angielskiego przetrwało do aktualnie, np. be (być), water (woda), strong (mocny). Jedynym zachowanym świadectwem piśmiennictwa staro angielskiego może być anonimowy poemat „Beawulf”.
Średnio angielski (1100-1500 AD)
Jego istnienie datuje się od najazdu Williama Zdobywcy, księcia Normandii na Wyspę w 1066 roku. Najeźdźcy przywieźli ze sobą nowy język zwany anglonormańskim, który także pochodził z grupy germańskiej, lecz z ogromną domieszką łaciny (która na język angielski miała lecz wpływ marginalny a także zachowała się jedynie w języku kościelnym).
Tags: angielski, historia języka angielskiego, język angielski