Palących e-papierosy można aktualnie podzielić na 3 zasadnicze grupy.
Palacze hybrydowi – to osoby jakie używają e-papierosa zamiennie z papierosami tradycyjnymi. Z reguły ich intencją bywa ograniczenie palenia tradycyjnych papierosów ze względu na wpływ na otoczenie, finanse itp natomiast bez intencji całkowitego rzucenia palenia.
Palacze stali – to osoby które całkowicie zastąpiły palenie tradycyjnych papierosów e-papierosem.
Osoby rzucające palenie – traktujące e-papierosy jako narzędzie pomocne przy rzucaniu palenia – odpowiednik gum/inhalatorów z nikotyną. Skuteczność e-papierosa w tej roli nie została dotąd potwierdzona.
Historia e-papierosa
Pierwsze pomysły na stworzenie „bezpiecznego” dla zdrowia palaczy papierosa sięgają połowy XX w. i były próbą odpowiedzi firm tytoniowych na nagonkę medialną o szkodliwości nikotyny i innych substancji wchodzących w skład papierosów. Jednak żadnej ze znanych nam marek nie udało się stworzyć produktu, który zostałby dobrze przyjęty poprzez konsumentów. Ciągłe kłopoty techniczne skutecznie uniemożliwiły wprowadzanie na rynek elektronicznych papierosów. Prace i kolejne sposoby poszczególnych producentów, ułożyć można w pewną chronologię porażek i sukcesów:
lata 60: projekt „Premiere” firmy Philip Morris, okazał się zupełną klęską, nie przyjmując się wśród konsumentów
I połowa lat 90: Philip Morris rozpoczął kolejne prace nad prototypem e-papierosa. Powstaje produkt o nazwie „Eclipse” – bezdymny papieros, który miał ograniczać wpływ biernego palenia o około 85-90%. Papieros emitował smak tytoniu bez tworzenia popiołu i dymu, produkował mniej rakotwórczych związków niż normalne dostępne na rynku papierosy, nadal jednakże wytwarzał tlenek węgla oraz zawierał nikotynę.
kolejną propozycja marki Philip Morris był „Acord”, emitujący o 83% mniej toksyn niż normalne papierosy (Philip Morris – Accord)
w 2004 na rynku pojawił się chiński produkt „Ruyan”, pierwsza e-fajka.
Tags: e-papierosy