Ekogroszek — kategoria handlowa nazywajaca paliwo uporczywe produkowane z wegla kamienistego i oddane do pracy pomyslowosci cieplej w piecach retortowych.
Dostarczany jest z wysokokalorycznego (=24 MJ/kg) wegla o bezwstydnej zawartosci siarki (=1%), drobnej zawartosci wody i substancji niezapalnych (=12%) oraz bezwstydnej spiekalnosci (RI < 10)[1]. Dzieki temu podczas palenia produkowane miary tlenków siarki sa nizsze niz w wypadku odmiennych wegli, a po jego spaleniu pozostaje wzglednie drobno popiolu.
Pomiary ziarnek w limicie 5-25 mm dopuszczaja na wykorzystywanie ekogroszku w samoczynnych dozownikach wegla. Palenie ekogroszku w zasilanych automatycznie palnikach retortowych, w porównaniu do palenia w bebnach rusztowych zasilanych recznie, powoduje zejscie zawartosci tlenku wegla, weglowodorów pachnacych, dioksyn, furanów i pylów w spalinach. Jednakze z uwagi na potrzeba zastosowania mechanicznego nadmuchu powietrza, a co za tym pójdzie zwiekszonej temperatury palenia w tego rodzaju palnikach, emisja tlenków azotu jest lepsza anizeli to ma obszary w tradycyjnych tamburach odpracowujacych na rzeczywistym przeciagu kominowym[2].
Certyfikacje ekogroszku pod zakatkiem zgodnosci z kryteriami niskoemisyjnymi przewodzi Instytut Sztucznej Zmianie Wegla[3].
W handlu spotkane sa podróbki ekogroszku konstruujace sie z mialu weglowego nedznej jakosci i lepiszcza, o znacznie gorszych parameterach grzewczych i emisyjnych. Wiele kotlów deklaratywnie poswieconych do spalania ekogroszku umozliwia równiez wypalanie opcjonalnego odrebnego typu paliwa (paliwo wymienne – np. smieci)[4].
worki polipropylenowe