The House of the Devil owo jedna z najlepszych gildia debiutow, jakie kiedykolwiek widzialem. Slyszalem opinie zestawic ten blona fotograficzna do wczesnej pracy Polanskiego, tudziez musze sie zgodzic. Jezeli wzial izolacji Banery Warszawa dla firm urojenie odrazy tudziez przerazenia szatanskiej Dziecko Rosemary, pomiescic je w blenderze oraz wylal zestaw, owo zapewne byt takiego filmu. Przygoda opowiada o mlodym studenta (blisko doskonale Jocelin Donahue), ktory w potrzebie szybkiej gotowki, z tej przyczyny konczy sie dom-siedzac na niebywale przerazajacy dwa starych (ekran legendy Wolumen Noonan zas Katafalk Woronov) w zlowrogi domu w srodku pustkowia. Jak w nocna pora zaczyna przekazywac sobie sprawe, iz nie suma jest tym, czym sie wydaje, a iz pani przypuszczalnie byc w niebezpieczenstwie. Chociaz klisza nie ma zajsc az do tego wniosku w mgnieniu oka. Zwierzchnik Ti West umozliwia poczucie strachu budowania dobrego godziny stalej czasu jazdy. Nie umniejsza to sposrod filmu, natomiast lecz dodaje az do pelzania czynnika. Film ma retro lat osiemdziesiatych czuje, ze ego no nadzwyczaj zadowoleni – w tradycji Grindhouse, wszak mniej ekstremalne. Nastepstwo, w skladzie natomiast prowadzone z wykorzystaniem Jeff Grace, jest niemily na strunach a wybitnie skuteczne. W miare Odstraszacze chodzi, wcale nie zapomne ostatnich pietnastu minut! Ti West jest dyrektorem do ogladania. Jego osoba wie, gdy skrupulatnie spreparowac dreszczowiec, kladac akcent na atmosfera oraz atmosfere, niz tanich przeraza hopsac oraz Gore. Polecam The House of the Devil. Przedstawienia sa wielce dobre, zas wartosci produkcji sa nadzwyczajne,.