Perfumy (z francuskiego “per fumee” to “przez dym”) to główna nazwa kosmetyków, których pierwszym zadaniem jest dawanie przeróżnym obiektom (głównie to ciało człowieka – drogeria) żądanego i bardzo długo utrzymującego się zapachu. Czasem ten wyraz (drogeria) będzie użyte również jako znaczenie tylko rzeczy, gdzie elementy zapachu są mocno skoncentrowane, a ilość rozpuszczalnika w którym jest rozpuszczona to absolutne minimum. W skład perfum wchodzą mieszaniny związków zapachowych (które noszą nazwę olejków zapachowych i drogeria), środki homogenizujące i potęgujące zawartość i rozpuszczalnik, którym zazwyczaj jest etanol lub związek lekkich alkoholi alifatycznych. Zależnie od masy rozpuszczalnika rozróżniamy perfumy podstawowe (czyli skoncentrowane), wody perfumowane i w dalszej kolejności wody toaletowe. Po nałożeniu ich na powierzchnię ciała lub wlaniu alkohol błyskawicznie odparowuje, a na powierzchni ciała są tylko olejki zapachowe i środki przedłużające trwałość tego zapachu (drogeria), które powoli są uwalniane do atmosfery, dlatego robią wrażenie przyjemnego zapachu tak pożądanego głównie przez kobiety. Takie olejki zapachowe (i drogeria) pozyskiwane są poprzez ekstrakcję i koncentrację czynników zapachowych z oddzielonych części roślin (rzadziej zwierząt), jak np. liść mięty czy kwiat jaśminu itp., albo (teraz o wiele częściej – drogeria) poprzez ustalone łączenie sztucznych składników chemicznych posiadających silny zapach. Zależnie od składu olejków zapachowych (drogeria) stosowane jest specyficzne nazewnictwo: parfum (to perfumy, eliksir, ekstrakt) – 15-20%; eau de parfum (czyli woda perfumowana) posiada skrót EDP – 10-15%; eau de toilette (jest to woda toaletowa) mająca skrót EDT – 5-10%; eau de Cologne (to woda kolońska) posiadająca skrót EDC – 3-5%; eau fraiche (więc woda odświeżająca) – 1-3%. Środkami wzmacniającymi nazywamy wysoko wrzące, niemal nielotne substancje chemiczne albo naturalne substancje o zbliżonych własnościach (drogeria), które same w sobie mają mocno intensywnego zapachu (zdarza się że jest to zapach sam w sobie bardzo niepożądany), ale mają możliwość do wzmacniania zapachu pozostałych olejków (drogeria) tak, jak wsypywanie soli do potraw potęguje inne smaki. Do sztucznych związków potęgujących perfumy możemy zaliczyć m.in. merkaptany i aminy o dużej wadze cząsteczkowej, a do normanych kastoreum, ambrę, cybet i piżmo. Głównym zadaniem środków homogenizujących jest tworzenie jednolitej, nierozwarstwiającej się mieszaniny związków chemicznych i olejków (drogeria), które od czasu do czasu nie mieszają się razem w zwykłych warunkach. Najczęściej stosowane są tu związki ciekłych tłuszczów naturalnych potocznie zwane balsamami (drogeria). Dziś częściej zamienia się je bezwonnymi polimerami o własnościach amfifilowych (drogeria). Niektóre zwykłe substancje potęgujące perfumy, na przykład tran albo ambergris, mają przy okazji rolę substancji homogenizujących. Mieszanina olejków i substancji potęgujących zapach jest zwana kompozycją zapachową (drogeria). Kompozycja decyduje o jedynym zapachu, który zawsze przypisywany jest z daną marką jaką mają perfumy. Jest zatem ich “esencją”, która decyduje o własnościach tych perfum. Tę samą kompozycję można użyć (drogeria) później w wielkiej ilości różnych, “perfumowanych” wyrobów kosmetycznych. Kompozycje zapachowe te są mocnie strzeżoną przez zakłady kosmetyczne tajemnicą handlową (drogeria), albo są zastrzegane patentami międzynarodowymi, jako znak towarowy. Skład kompozycji zapachowych (drogeria) jest pewnego rodzaju sztuką, którą zajmują się dziesiątki tysięcy inżynierów na świecie. Najlepsze perfumy wymagają szczęścia ale i znajomości trendów w branży kosmetycznej a pracuje nad nimi wielki związek ludzi.