Jednym z zagadnień ochrony środowiska jest zanieczyszczenie atmosfery. Wiąże się z nim kilka niekorzystnych zjawisk, jak np zjawisko dziura ozonowa. W stratosferze atmosfery Ziemi dochodzi do ubytku ozon. Pierwszy raz to niekorzystne zjawisko zauważono w roku 1985 nad Antarktydą. Przyczyną obniżania się stężenia ozonu w stratosferze są freony. Są to związki chemiczne, które pod wpływem promieniowania ultrafioletowego rozkładają się na węgiel, fluor oraz chlor. Chlor wchodzi następnie w reakcję z ozonem. W ten metodę powstają tlenki , a ponadto tlen. Tlenki chloru łączą się w dwutlenki chloru i uwalniają pojedyncze atomy chloru. I to w chwili obecnej one rozbijają cząsteczki ozon, prowadząc do powstawania dziura ozonowa. Zjawisko to jest o tyle groźne, że ozon odpowiada za pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, które dociera do świata. Jest ono groźne dla życia organizmów żywych. A zatem dziura ozonowa ma możliwość prowadzić do poparzeń skóry, a też do przeróbek w materiale genetycznym, powodując nowotwory (m.in. czerniak). Promieniowanie ultrafioletowe jest co więcej groźne dla oczu. Ma możliwość skutkować m.in. zaćmą. Ponadto zanikanie ozonu, czyli tworzenie dziura ozonowa prowadzi do przekształceń klimatycznych. Dlatego ekologia jest taka ważna.