Jednym z zagadnień ochrony środowiska jest zanieczyszczenie atmosfery. Wiąże się z nim wiele niekorzystnych zjawisk, jak na przykład zjawisko dziura ozonowa. W stratosferze atmosfery Ziemi dochodzi do ubytku ozon. 1-szy raz to niekorzystne zjawisko zauważono w roku 1985 nad Antarktydą. Przyczyną obniżania się stężenia ozonu w stratosferze są freony. Są to związki chemiczne, które pod wpływem promieniowania ultrafioletowego rozkładają się na węgiel, fluor , a ponadto chlor. Chlor wchodzi następnie w reakcję z ozonem. W ten sposób powstają tlenki , a dodatkowo tlen. Tlenki chloru łączą się w dwutlenki chloru i uwalniają pojedyncze atomy chloru. I to teraz one rozbijają cząsteczki ozon, prowadząc do powstawania dziura ozonowa. Zjawisko to jest o tyle groźne, że ozon odpowiada za pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, które dociera do Kuli ziemskiej. Jest ono groźne dla życia organizmów żywych. A więc dziura ozonowa ma możliwość prowadzić do poparzeń skóry, a także do konwersji w materiale genetycznym, powodując nowotwory (m.in. czerniak). Promieniowanie ultrafioletowe jest co więcej groźne dla oczu. Ma możliwość skutkować m.in. zaćmą. Co więcej zanikanie ozonu, czyli tworzenie dziura ozonowa prowadzi do modyfikacji klimatycznych. Dlatego ekologia jest taka ważna.