Największa dziura na Kuli ziemskiej

Z zanieczyszczenie atmosfery wiąże się wiele niekorzystnych zjawisk, jak przykładowo zjawisko dziura ozonowa. W stratosferze atmosfery Kuli ziemskiej dochodzi do ubytku ozon. 1-szy raz to niekorzystne zjawisko zauważono w roku 1985 nad Antarktydą. Przyczyną obniżania się stężenia ozonu w stratosferze są freony. Są to związki chemiczne, które pod wpływem promieniowania ultrafioletowego rozkładają się na węgiel, fluor , a dodatkowo chlor. Chlor wchodzi następnie w reakcję z ozonem. W ten sposób powstają tlenki , a oprócz tego tlen. Tlenki chloru łączą się w dwutlenki chloru i uwalniają pojedyncze atomy chloru. I to właśnie one rozbijają cząsteczki ozon, prowadząc do powstawania dziura ozonowa. Zjawisko to jest o tyle groźne, że ozon odpowiada za pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, które dociera do Kuli ziemskiej. Jest ono groźne dla życia organizmów żywych. A zatem dziura ozonowa może prowadzić do poparzeń skóry,  a też do modyfikacji w materiale genetycznym, powodując nowotwory (m.in. czerniak). Promieniowanie ultrafioletowe jest poza tym groźne dla oczu. Może skutkować m.in. zaćmą. Oprócz tego zanikanie ozonu, czyli tworzenie dziura ozonowa prowadzi do przemian klimatycznych.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.