Najbardziej docenianą krajową pozycją literacką jest dzieło Pan Tadeusz Mickiewicza. Autor napisał swą epopeję kiedy mieszkał na obczyźnie, gdy Polska zostawała pod wpływem trzech mocarstw. Chciał utrwalić miniony świat szlacheckich dworków i jego charakter.
Pan Tadeusz jako epopeja ukazuje szeroki przekrój ówczesnego życia społecznego. Charakteryzuje rzeczywistość i tradycje panujące na Litwie. Obok kluczowego wątku – czyli zdarzeń rozgrywających się w dworku szlacheckim po powrocie młodzieńca, możemy w niej odnaleźć takie tematy jak losy Jacka Soplicy, charakterystykę szlachciców, intrygi miłosne czy przedstawienia grzybobrania. Kanwą epopei jest spór o nieruchomość pomiędzy dwoma ważnymi rodami. Treść uzupełniają niesłychanie malarskie opisy natury, a spośród nich te poświęcone: ogrodowi.
Warto zwrócić uwagę na niesamowity język, jakim jest napisana pozycja. Na chyba każdej stronicy odszukamy charakterystyczne opisy i porównania. Odbiorcę poruszyć powinna niespotykana dbałość o piękno języka polskiego.
Pan Tadeusz to również ważne źródło historyczne przedstawiające ogląd świata ludzi z odchodzących w niepamięć. Również z powodu tego musi być znane każdemu mieszkańcowi Polski, jak również obywatelom innych krajów próbujących poznać ojczystą obyczajowość.