Najbardziej docenianą polską lekturą jest dzieło Pan Tadeusz Mickiewicza. Pisarz napisał swą epopeję gdy był na obczyźnie, gdy nasza ojczyzna znajdywała się pod wpływem trzech mocarstw. Pragnął utrwalić przeszły świat szlacheckich dworków i jego cechy.
Pan Tadeusz jako epopeja przedstawia szeroki przekrój polskiego społeczeństwa. Maluje życie i zasady panujące na prowincji. Obok podstawowego wątku – czyli wydarzeń rozgrywających się w Soplicowie po przyjeździe Tadeusza, możemy w niej znaleźć takie tematy jak losy Jacka Soplicy, specyfikę warstwy szlacheckiej, wypadki miłosne czy opisy zajazdu. Głównym problemem epopei jest spór o nieruchomość pomiędzy dwoma wpływowymi rodzinami. Fabułę wzbogacają barwne opisy natury, a spomiędzy nich te poświęcone: sadowi.
Na uwagę zasługuje niesamowity język, którym jest spisana książka. Na chyba każdej stronie znajdziemy liczne metafory i epitety. Odbiorcę zadziwić powinna niesłychana dbałość o piękno polskiej mowy.
Pan Tadeusz to także unikalne źródło historyczne przedstawiające myślenie szlachty z pierwszej połowy XIX wieku. Także ze względu na to musi być bliskie każdemu mieszkańcowi Polski, jak również członkom innych państw próbujących poznać naszą mentalność.