Najbardziej popularną narodową lekturą jest epopeja Pan Tadeusz Mickiewicza. Pisarz napisał swą epopeję kiedy żył za granicą, gdy Polska znajdywała się pod okupacją obcych państw. Starał się utrwalić odchodzący świat szlacheckich dworków i jego specyfikę.
Pan Tadeusz jako epopeja ukazuje rozległy przekrój szlacheckiego społeczeństwa. Opisuje rzeczywistość i zasady występujące na prowincji. Obok głównego wątku – czyli wydarzeń odbywających się w Soplicowie po przyjeździe jednego z głównych bohaterów, mamy możliwość w niej odszukać takie tematy jak losy Jacka Soplicy, charakterystykę warstwy szlacheckiej, wypadki miłosne czy opisy grzybobrania. Głównym problemem dzieła jest spór o dobra miedzy dwoma liczącymi się rodzinami. Treść wzbogacają niesłychanie malarskie opisy natury, a spośród nich te poświęcone: burzy.
Istotny jest bogaty język, którym została spisana historia. Na niemal każdej stronie odnajdziemy niepowtarzalne metafory i epitety. Czytających zadziwić może wyjątkowa dbałość o piękno języka polskiego.
Pan Tadeusz to także jedyne w swoim rodzaju źródło historyczne przybliżające zachowanie ludzi z schodzących z dziejowej sceny. Także z powodu tego musi być znane każdemu patriocie, jak również obywatelom innych narodów próbujących poznać ojczystą obyczajowość.