Perfumy (z francuskiego “per fumee” czyli “przez dym”) to główna definicja kosmetyków, których głównym zadaniem jest dawanie zróżnicowanym obiektom (głównie to ciało człowieka – perfumeria) żądanego i bardzo długo pozostającego zapachu. Czasem ten wyraz (perfumeria) może być użyte także w znaczeniu tylko produktów, gdzie składniki zapachowe są mocno skoncentrowane, a ilość rozpuszczalnika w którym jest rozprowadzona jest minimalna. W składzie perfum są mieszaniny substancji zapachowych (które mają nazwę olejków zapachowych i perfumeria), środki homogenizujące i wzmacniające oraz rozpuszczalnik, którym zwykle jest etanol lub mieszanina lekkich alkoholi alifatycznych. W zależności od ilości rozpuszczalnika dzielimy perfumy właściwe (więc skoncentrowane), wody perfumowane i dalej wody toaletowe. Po nałożeniu ich na powierzchnię ciała lub wylaniu alkohol natychmiast odparowuje, a na powierzchni ciała są tylko olejki zapachowe i środki wzmacniające siłę tego zapachu (perfumeria), które stopniowo są uwalniane do powietrza, dlatego powodują odczucie dobrego zapachu tak żądanego szczególnie przez kobiety. Takie olejki zapachowe (i perfumeria) tworzone są poprzez ekstrakcję i koncentrację czynników zapachowych z oddzielonych części roślin (znacznie rzadziej zwierząt), jak np. liść mięty czy kwiat jaśminu itp., lub (dziś o wiele bardziej – perfumeria) poprzez ustalone mieszanie sztucznych związków chemicznych mających silny zapach. W zależności od zawartości olejków zapachowych (perfumeria) używane jest specyficzne nazewnictwo: parfum (czyli perfumy, eliksir, ekstrakt) – 15-20%; eau de parfum (czyli woda perfumowana) posiada skrót EDP – 10-15%; eau de toilette (to woda toaletowa) posiadająca skrót EDT – 5-10%; eau de Cologne (więc woda kolońska) posiadająca skrót EDC – 3-5%; eau fraiche (czyli woda odświeżająca) – 1-3%. Środkami potęgującymi zwiemy wysoko wrzące, prawie nielotne substancje chemiczne lub naturalne produkty o podobnych właściwościach (perfumeria), które same w sobie mają mocno intensywnego zapachu (często jest to zapach sam w sobie bardzo niepożądany), ale mają zdolność do potęgowania zapachu pozostałych olejków (perfumeria) tak, jak dodawanie soli do posiłków wzmacnia inne smaki. Do syntetycznych związków potęgujących perfumy zaliczamy m.in. merkaptany i aminy o dużej masie cząsteczkowej, a do naturalnych kastoreum, ambrę, cybet i piżmo. Głównym zadaniem związków homogenizujących jest uzyskiwanie jednolitej, stałej mieszaniny związków chemicznych i olejków (perfumeria), które od czasu do czasu nie spajają się z sobą w normalnych warunkach. Często zastosowane są tu związki ciekłych tłuszczów pochodzenia naturalnego normalnie zwane balsamami (perfumeria). W dzisiejszych czasach coraz częściej zastępuje się je bezzapachowymi polimerami o właściwościach amfifilowych (perfumeria). Nieduża ilość to naturalne środki potęgujące perfumy, czyli tran albo ambergris, spełniają dodatkowo rolę substancji homogenizujących. Mieszanina olejków i środków podnoszących zapach jest nazywana kompozycją zapachową (perfumeria). Kompozycja decyduje o niezwykłym zapachu, który zawsze kojarzy się z daną marką jaką posiadają perfumy. Jest zatem ich “esencją”, która decyduje o właściwościach użytkowych tych perfum. Taką samą kompozycję można wykorzystać (perfumeria) następnie w wielkiej ilości zróżnicowanych, “perfumowanych” produktach kosmetycznych. Kompozycje zapachowe te są bardzo mocnie pilnowaną przez zakłady kosmetyczne tajemnicą handlową (perfumeria), lub są strzeżone patentami ogólnoświatowymi, jako własny znak towarowy. Skład kompozycji zapachowych (perfumeria) to swojego rodzaju sztuką, którą tworzą dziesiątki tysięcy inżynierów na całym świecie. Idealne perfumy wymagają wiedzy ale i znajomości trendu w branży kosmetycznej a tworzy je ogromny związek inżynierów.