Nauczyciel polskiego po rozpoczęciu roku szkolnego w klasie maturalnej powinien udostępnić uczniom listę tematów do wyboru (prezentacje maturalne). Z listy zaproponowanych prac maturalnych maturzysta decyduje się na jeden i określa metodę jego sporządzenia, który przedstawia do zaaprobowania nauczycielowi. Jeżeli w spisie nie ma tematu odpowiadającego uczniowi klasy maturalnej, zachodzi ewentualność wymyślenia własnego tytułu zanim zostanie dostarczona szkolna lista tematów. W takim razie prezentacja musi mieć powiązanie z literaturą.
W trakcie wyboru tematu uczeń musi się kierować nie wyłącznie poziomem zdobytej wiedzy z języka ojczystego, ale w pierwszej kolejności własnymi zamiłowaniami. Trzeba mieć na uwadze, że prezentacje z polskiego nie odzwierciedlają wyłącznie zagadnień książkowych, ale pozwalają ujawnić zdolność samodzielnego myślenia.
Większość prezentacji ma charakter ogólnikowy i zostawia swobodę w strategi realizacji. Istotne jest by prezentacja pozostawała w zgodzie z posiadaną wiedzą nie jedynie z zakresu filologii polskiej (np. uczeń interesujący się II wojną światową mógłby wybrać pracę opartą na książkach z tego przedziału czasu, ktoś posiadający uzdolnienia plastyczne może poruszyć temat poświęcony malarstwu, zaś kibice mogliby napisać o języku komentarzy sportowych). Przy precyzowaniu tematu prezentacji maturalnej trzeba klarownie wyrazić jego zasięg, a także bibliografię, na których będzie się on opierać literatura i sztuka.
Wybierając temat, powinno się zwrócić uwagę na słowa – klucze danej prezentacji wskazujące na cel prezentacji np. funkcje wybranego motywu literackiego. Są to określenia, które nadają pracy określony kierunek. Dodatkowo, trzeba pomyśleć o doborze tematu pod kątem wiedzy z epok, dzieł wybranych pisarzy, a także proponowanych motywów.