Najbardziej cenioną krajową książką jest epopeja Pan Tadeusz Mickiewicza. Autor stworzył swą epopeję kiedy żył za granicą, gdy Polska była pod okupacją obcych państw. Pragnął utrwalić dawny świat szlacheckich dworków i jego cechy.
Pan Tadeusz jako epopeja ukazuje znaczny przekrój polskiego społeczeństwa. Charakteryzuje życie i zasady występujące na prowincji. Oprócz głównego wątku – czyli wydarzeń rozgrywających się w dworku szlacheckim po przyjeździe tytułowego bohatera, mamy możliwość w niej odnaleźć takie zagadnienia jak losy Jacka Soplicy, cechy szlachciców, problemy miłosne czy opisy grzybobrania. Głównym problemem utworu jest konflikt o dobra miedzy dwoma wpływowymi klanami. Fabułę uzupełniają pełne szczegółów opisy natury, a spomiędzy nich te poświęcone: zachodowi słońca.
Na uwagę zasługuje niesłychanie bogaty język, jakim jest napisana epopeja. Na prawie każdej stronie odnajdziemy niepowtarzalne porównania i epitety. Czytających zadziwić powinna wyjątkowa dbałość o piękno polszczyzny.
Pan Tadeusz to również niespotykane źródło historyczne przybliżające ogląd świata szlachciców z odchodzących w niepamięć. Także dzięki temu musi być znane każdemu mieszkańcowi Polski, oraz mieszkańcom innych narodów pragnących zgłębić naszą kulturę.