Jednym z zagadnień ochrony środowiska jest zanieczyszczenie atmosfery. Wiąże się z nim wiele niekorzystnych zjawisk, jak na przykład zjawisko dziura ozonowa. W stratosferze atmosfery świata dochodzi do ubytku ozon. 1-szy raz to niekorzystne zjawisko zauważono w roku 1985 nad Antarktydą. Przyczyną obniżania się stężenia ozonu w stratosferze są freony. Są to związki chemiczne, które pod wpływem promieniowania ultrafioletowego rozkładają się na węgiel, fluor oraz chlor. Chlor wchodzi następnie w reakcję z ozonem. W ten metodę powstają tlenki , a dodatkowo tlen. Tlenki chloru łączą się w dwutlenki chloru i uwalniają pojedyncze atomy chloru. I to właśnie one rozbijają cząsteczki ozon, prowadząc do powstawania dziura ozonowa. Zjawisko to jest o tyle groźne, że ozon odpowiada za pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, które dociera do Kuli ziemskiej. Jest ono groźne dla życia organizmów żywych. A zatem dziura ozonowa ma możliwość prowadzić do poparzeń skóry, a też do przekształceń w materiale genetycznym, powodując nowotwory (m.in. czerniak). Promieniowanie ultrafioletowe jest oprócz tego groźne dla oczu. Ma możliwość skutkować m.in. zaćmą. Prócz tego zanikanie ozonu, czyli powstawanie dziura ozonowa prowadzi do przeróbek klimatycznych. Dlatego ekologia jest taka ważna.