Największa dziura na Kuli ziemskiej

Z zanieczyszczenie atmosfery wiąże się kilka niekorzystnych zjawisk, jak na przykład zjawisko dziura ozonowa. W stratosferze atmosfery Kuli ziemskiej dochodzi do ubytku ozon. 1-szy raz to niekorzystne zjawisko zauważono w roku 1985 nad Antarktydą. Przyczyną obniżania się stężenia ozonu w stratosferze są freony. Są to związki chemiczne, które pod wpływem promieniowania ultrafioletowego rozkładają się na węgiel, fluor , a oprócz tego chlor. Chlor wchodzi następnie w reakcję z ozonem. W ten sposób powstają tlenki , a ponadto tlen. Tlenki chloru łączą się w dwutlenki chloru i uwalniają pojedyncze atomy chloru. I to właśnie one rozbijają cząsteczki ozon, prowadząc do powstawania dziura ozonowa. Zjawisko to jest o tyle groźne, że ozon odpowiada za pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, które dociera do Ziemi. Jest ono groźne dla życia organizmów żywych. A więc dziura ozonowa może prowadzić do poparzeń skóry,  a również do przekształceń w materiale genetycznym, powodując nowotwory (m.in. czerniak). Promieniowanie ultrafioletowe jest ponadto groźne dla oczu. Ma możliwość skutkować m.in. zaćmą. A dodatkowo zanikanie ozonu, czyli tworzenie dziura ozonowa prowadzi do przemian klimatycznych.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.