Polonista na początku nauki w klasie maturalnej musi udostępnić zdającym szkolną listę tematów (prace maturalne). Z listy zaproponowanych prezentacji maturalnych uczeń klasy maturalnej wybiera jeden i określa sposób jego realizacji, który prezentuje do zaaprobowania nauczycielowi. Jeśli w spisie nie ma tematu odpowiadającego licealiście, istnieje szansa zaproponowania własnego tematu przed zostanie dostarczona lista tematów. Wówczas praca powinna mieć związek z literaturą.
W trakcie wyboru tematu maturzysta musi się kierować nie wyłącznie stanem osiągniętej wiedzy z języka polskiego, ale w pierwszej kolejności swoimi predyspozycjami. Powinno się mieć na uwadze, że prezentacje z polskiego nie odzwierciedlają wyłącznie zagadnień książkowych, ale pozwalają zaprezentować umiejętność dorosłego myślenia.
Sporo prezentacji maturalnych ma charakter ogólny i daje swobodę w metodzie realizacji. Najważniejsze jest by prezentacja pozostawała w zgodzie z posiadaną wiedzą nie tyko z zakresu literaturoznawstwa (np. maturzysta pasjonujący się historią XX wieku może wybrać prezentację maturalną opartą na lekturach z tego przedziału czasu, ktoś mający zdolności plastyczne mógłby zdecydować się na temat odnoszący się do malarstwa, zaś zafascynowani sportem mogliby pisać o języku komentarzy sportowych). Przy precyzowaniu tematu prezentacji trzeba jasno nazwać jego zasięg, a także lektury, na których będzie się on opierać literatura i malarstwo.
Przy wyborze, powinno się zwrócić uwagę na słowa – klucze danej prezentacji wskazujące na cel pracy maturalnej np. rola ustalonego motywu. Są to wyrażenia, które nadają prezentacji określony kierunek. Poza tym, należy zastanowić się nad doborem tematu pod względem wiedzy z okresów literackich, dzieł wyselekcjonowanych twórców, a także proponowanych motywów książkowych.