Nauczyciel języka polskiego po rozpoczęciu roku szkolnego w klasie maturalnej powinien udostępnić zdającym listę (prace maturalne). Z listy zaprezentowanych prezentacji maturalnych licealista wybiera jeden i określa metodę jego sporządzenia, który przedstawia do zaaprobowania nauczycielowi. Jeśli w spisie nie ma tematu odpowiadającego uczniowi klasy maturalnej, występuje szansa zaproponowania własnego tematu zanim zostanie opublikowana lista tematów. W takim razie praca musi mieć związek z literaturą.
Przy wyborze tematu uczeń liceum musi się kierować nie wyłącznie ilością nabytej wiedzy z języka polskiego, ale w pierwszej kolejności swoimi pasjami. Należy mieć na uwadze, że prezentacje z polskiego nie kontrolują tylko informacji z literatury, ale pozwalają dowieść zdolność dojrzałego myślenia.
Większość prac ma charakter uniwersalny i zostawia swobodę w strategi. Istotne jest by praca maturalna pozostawała w zgodzie z posiadaną wiedzą nie jedynie z zakresu filologii polskiej (np. uczeń pasjonujący się historią XX wieku może zdecydować się na prezentację maturalną opartą na lekturach z tego okresu, ktoś mający zdolności plastyczne może zdecydować się na temat odnoszący się do malarstwa, zaś miłośnicy sportu powinni napisać o języku komentatorów sportowych). Przy precyzowaniu tematu pracy należy klarownie opisać jego zasięg, a także teksty kultury, na których będzie się on opierać literatura i sztuka.
Przy wyborze, powinno się zwrócić uwagę na słowa – klucze danej prezentacji wskazujące na cel pracy np. funkcje danego motywu literackiego. Są to określenia, które wyraźnie ukierunkowują pracę. Dodatkowo, powinno się rozważyć dobór tematu pod kątem znajomości epok literackich, dzieł wybranych pisarzy, a także proponowanych motywów.