Symetria w kwiatach

Terminy “symetria” i “asymetria” omówiliśmy w rozdziale poświęconym ozdabianiu stołu. Tworząc kompozycję trzeba zdecydować się na jeden z tych układów; nie można łączyć obu, gdyż prowadziłoby to do nieforemności i nieładu.
Kryterium stanowi środek geometryczny kompozycji, przez który przechodzi zamierzona oś symetrii. Położenie obu części kompozycji w odniesieniu do środka geometrycznego i osi symetrii określa układ.
Układ symetryczny polega na jednakowych wymiarach, lustrzanej identyczności części znajdujących się po obu portalach osi symetrii. Po złożeniu całości wzdłuż osi części te pokryłyby się. Na osi symetrii znajduje się motyw zasadniczy kompozycji roślinnej. Motywy uboczne powtarzają się z obu stron i posiadają zawsze dokładnie taki sam kształt oraz dodatkowo barwę.
Dokładnie taka sama jest również ich odległość od osi symetrii, wysokość nad fundamentem i stopniowanie warstw w głąb kompozycji. Natomiast motywy uboczne pod względem informacji i pod kątem formalnym powinny odpowiadać motywowi głównemu i sobie nawzajem. Aktualnie stworzenie takich stosunków między poszczególnymi częściami wymaga dużej subtelności i pozwala kompozycjom symetrycznym zdobyć schludną, wyważoną harmonię. Taka harmonia jest wyjątkowo pożądana przy bukietach slubnych, jak również wszystkie dekoracje ślubne poznań.
Symetria jest surowym ładem. Według jej zasady można wytworzyć kompozycje osadzone w podkładzie, okrągłe wiązanki i bukiety w wazonach. Nie powinna być jednak układem nudnym. Adekwatny wyselekcjonowanie materiału stwarza, że prace symetryczne odznaczają się powagą, która może przybrać charakter uroczysty. Z pewnością zdarzają się domowe okazje wymagające takiego nastroju.
Niedopatrzeniem byłoby natomiast łączyć układ symetryczny wyłącznie z takim nastrojem. Gorące barwy i “niespokojny” pokrój roślin zmniejszają surowość tego układu, a nawet mogą całkowicie zatrzeć wrażenie jego sztywności. Lustrzana identyczność obu stron i zasada powtarzania tak samo oddalonych od osi symetrii części kompozycji okazuje się dużym ułatwieniem w wykonywaniu pierwszych większych kompozycji. O ile przestrzega się tej zasady konsekwentnie i nie nadużywa materiału, to sukcesy nie każą na siebie czekać.
W miarę jednakże nabywania wprawy w układaniu kompozycji symetrycznych rośnie w nas pokusa odstąpienia od tego
układu. Wówczas uciekamy się do układu asymetrycznego.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.