Świdośliwa (Amelanchier Medic.)jest krzewem lub drzewem dorastającym do
2-3 m.. Trzeba do rodziny różowatych (Rosaceae). Znanych jest około 25 jej gatunków.
Rosną głównie w Ameryce Północnej. Jedynie wiele gatunków występuje na terenie
Europy i Azji. jej suszone owoce używa florystyka, sztuka układania kwiatów.
Pędy po roztarciu przypominają zapachem migdały. Młode pędy są wojłokowato
omszone. Liście umieszczone skrętolegle, jajowate, ząbkowane, z wierzchu ciemno
zielone, od spodu jasno zielone. U liścia w pełni wykształconego nerw podstawowy od
spodu jest omszony. Liście jesienią czerwienieją.
Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec kwietnia lub w maju. Kwiaty są promieniste,
białe albo kremowe zebrane w grona na wierzchołkach pędów. Posiadają po 2-5 słupków
i 10-20 pręcików.
Owoce stylu jabłka, niemniej jednak bardzo podobne do jagody, kuliste, na starcie czerwone,
po dojrzeniu czarne albo czarnofioletowe, z woskowym nalotem, o przyjemnym
słodkim smaku. Dojrzewają przed przymrozkami.
Najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jest świdośliwa jajowata (Amelanchier
ovalis Medic). Jest to krzew wyrastający do 2,5 m. wysokości o pędach prosto
wzniesionych, w młodości owłosionych. Występuje w Eurpie, Azji i Ameryce Północnej.
W Polsce w stanie dzikim można ją spotkać w Tatrach.
Owoce są czarne, kuliste z odcieniem sinawym. Utrzymują się na krzewie aż do
przymrozków. W stanie dojrzałym zawierają: do 10% cukrów, kwas jabłkowy, witaminę
C i B , a oprócz tego prowitaminę A. Mają w swym składzie także kumarynę i mikroelemen-
ty tj. miedź i kobalt. Spożywane mogą być w stanie świeżym i w postaci dżemu,
konfitur, galaretek, powideł, soków, kompotów i wina. Suszone owoce z powodzeniem
mogą zastępować rodzynki.
Inną świdośliwą spotykaną w parkach i plonującą podobnymi owocami jest świdośliwa
kanadyjska(Amelanchier canadensis Medic). Jest to krzew lub drzewko nieco
wyższe od świdośliwy jajowatej.
Świdośliwy dobrze rosną na glebie bogatej w wapń i odkwaszonej. Preferują stanowiska
słoneczne. W półcieniu rozrastają się na szerokość. Świdośliwa kanadyjska rośnie
też na glebach piaszczystytch i dobrze znosi suszę.
W ogrodach przydomowych można ją sadzić w rozstawie w rzędach co 1,5-2
m.. Świdośliwa nadaje się również na wysoki naturalny żywopłot.
Świdośliwę można rozmnażać poprzez wysiew przestrastyfikowanych nasion.
Stratyfikację przeprowadza się w chłodziarce w temperaturze 4-60C. Jesienią nasiona
wydobyte z owoców miesza się z wilgotnym piaskiem i w pudełku (skrzynie) umieszcza
w chłodziarce. Wiosną wysiewa się je na rozsadnik w rozstawie 40×10 cm.. Nasiona
umieszcza się na głębokości 1,5-2 cm.
W metodę wegetatywny można rozmnożyć przez sadzonki zielne. Czyni się
to przedtem niż u innych roślin sadowniczych – najlepiej w czerwcu. Od rozrośniętego
krzewu można też odkopać jeden z pędów odziomkowych, których za każdym razem w pobliżu
wyrasta kilka.