Jedną z najciekawszych dzieł, które czyta się w szkole ponadgimnazjalnej jest “Dżuma” Camusa. To historia o szerzącej się chorobie, która wybuchła w algierskim mieście. Twórca przedstawia reakcje ludzi na to wydarzenie. Dżuma może oznaczać zło panujące na świecie.
Najważniejsi bohaterowie relacji w różnorodny sposób odnoszą się do choroby. Niektórzy już na samym początku zaczynają nierówną walkę z epidemię i nie porzucają jej aż do zakończenia. Pomagają innym ludziom, organizują na nowo egzystencję w zadżumionym mieście.
Skomplikowane zadanie stoi przed lekarzami, którzy, nawet jeżeli nie potrafią zwalczyć epidemii, są zobowiązani ulżyć potrzebującym w cierpieniu. Jednakinni, którzy uznają eksplozję zarazy za łatwą szansę do zawarcia działalności i powiększenia osobistych przychodów.
Dżuma to powieść – parabola. Pokazuje jakie stanowiska codziennie obieramy wobec panoszącego się zła. Stawia także pytanie o przyczynę cierpienia i dopuszczalne metody przeciwstawienia się mu. Chociaż od opublikowania utworu przeszło niemało lat, opisana tematyka nieustannie jest ważna i wciąż inspiruje czytelników. Sugeruje, że bakteria choroby nigdy nie przestaje istnieć, a walka dobra ze złem rozgrywa się przed nami. To którą wartość wybierzemy zależy jedynie od nas samych.