Myśl NPV (ang. net present value) czyli metoda wartości obowiązującej brutto polega na:
– wyborze minimalnej stopy zwrotu, poniżej której projekt zostanie odrzucony,
– przyjęciu stosownego współczynnika wartości aktualnej dla profitów pieniężnych,
– dodaniu bieżących wartości brutto oraz dodatkowo terminal pos
– ustaleniu, czy przyszłe przychody brutto przewyższają założone wstępnie wydatki – wówczas projekt zostanie przyjęty.
Metoda ta opiera się na porównaniu teraźniejszej wartości wpływów (PV) z wartością nakładów(N). Jeś1i różnica jest dodatnia, to projekt ma możliwość zostać przyjęty do realizacji. Obliczenia teraźniejszej wartości wpływów dokonuje się po okreś1eniu granicznej wartości stopy dyskontowej.
NPV = PV – N
Postępując wg tej formuły należy wyznaczyć graniczną r i przy jej zastosowaniu obliczyć najpierw teraźniejszą wartość wpływów, a potem saldo. Jeżeli saldo jest dodatnie, to wiadomo, że projekt pomnaża kapitał w wyznaczonym tempieOraz wiadomo jakiej nadwyżki można oczekiwać. Kryterium NPV jest ogólnie przyjętym sposobem oceny i sprawia jasne reguły decyzyjne.
O ile analizę projektu przeprowadzono w zgodzie z regułami obliczania IRR, to stopa zwrotu równa IRR sprawia, że NPV = 0. Wystarczy zatem rozważyć projekt przy zadanej stopie zwrotu, czyli stosować kryterium NPV, żeby otrzymać dodatkowe dane o IRR.
PRZYKŁAD:
Biznes rozważa projekt zwiększenia zdolności istniejącej linii produkcyjnej. Normatywna stopa zwrotu przyjęta przez zarząd spółki wynosi 10%. Nakłady potrzebne do osiągnięcia celu wynoszą 7000 Z. Wpływy w oczekiwanym okresie eksploatacyjnym przedstawiono poniżej. Nie przewiduje się wartości pozostałej po upływie 6 lat..