Nauczyciel polskiego po rozpoczęciu nauki w klasie maturalnej musi zaprezentować maturzystom szkolną listę tematów (prezentacje maturalne). Z listy udostępnionych prezentacji z języka polskiego licealista decyduje się na jeden i określa metodę jego sporządzenia, który przedstawia do zaaprobowania nauczycielowi języka polskiego. Jeżeli w spisie nie ma tytułu odpowiadającego maturzyście, istnieje ewentualność zaproponowania własnego tematu zanim zostanie dostarczona szkolna lista tematów. W takim razie temat powinna mieć powiązanie z literaturą.
Przy wyborze tematu licealista musi się kierować nie tylko poziomem nabytej wiedzy z języka polskiego, ale głównie osobistymi predyspozycjami. Powinno się pamiętać, że prace maturalne nie sprawdzają tylko informacji z literatury, ale dają możliwość ujawnić umiejętność dojrzałego argumentowania.
Niemało prac maturalnych ma charakter ogólny i pozostawia swobodę w strategi. Kluczowe jest by praca maturalna była w zgodzie z posiadaną wiedzą nie wyłącznie z zakresu literaturoznawstwa (np. licealista pasjonujący się historią XX wieku powinien zdecydować się na pracę opartą na lekturach z tego okresu, ktoś mający zdolności plastyczne powinien zdecydować się na temat poświęcony malarstwu, zaś kibice mogą pisać o języku komentatorów sportowych). Przy doprecyzowywaniu tematu pracy należy przejrzyście opisać jego zasięg, a także bibliografię, na których będzie się on opierać literatura i sztuka.
Przy wyborze, trzeba zwrócić uwagę na słowa – klucze ustalonej pracy podkreślające cel prezentacji np. rola wybranego motywu. Są to wyrażenia, które nadają prezentacji określony kierunek. Dodatkowo, powinno się pomyśleć o doborze tematu pod względem znajomości okresów literackich, twórczości określonych artystów, a także proponowanych motywów książkowych.