Jedną z najchętniej czytanych książek, które występują w kanonie jest “Dżuma” Camusa. To historia o szerzącej się chorobie, która rozprzestrzeniła się w algierskim mieście. Albert Camus opisuje odzew mieszkańców na to zjawisko. Dżuma może symbolizować chorobę.
Główni bohaterowie powieści w bardzo różny sposób odnoszą się do sytuacji. Niektórzy od początku zabierają się za walkę z chorobą i nie rezygnują aż do końca. Pomagają innym ludziom, planują od początku egzystencję w miejscowości.
Skomplikowane wyzwanie czeka lekarzy, którzy, nawet jeśli nie mogą zwalczyć dżumy, potrafią przynieść ulgę mieszkańcom w chorobie. Niestetysą też tacy, którzy uważają wybuch epidemii za dobrą szansę do zawarcia działalności i powiększenia własnych przychodów.
Dżuma to powieść – metafora. Przedstawia jakie podejścia każdego dnia wybieramy względem panoszącego się zła. Stawia także pytanie o pojawienie się cierpienia i dopuszczalne sposoby przeciwstawiania się mu. Chociaż od opublikowania dzieła minęło niemało czasu, przywoływana tematyka stale jest świeża i wciąż wywołuje refleksje u czytelników. Pokazuje, że bakcyl zarazy nigdy nie ginie, a spór dobra ze złem toczy się na naszych oczach. To po której stronie się opowiemy zależy tylko od nas.