Najbardziej znaną polską książką jest utwór Pan Tadeusz Mickiewicza. Pisarz stworzył swą epopeję kiedy żył we Francji, gdy Rzeczpospolita była pod zaborami. Próbował utrwalić miniony świat szlacheckiej Litwy i jego cechy.
Pan Tadeusz jako epopeja ukazuje rozległy przekrój szlacheckiego społeczeństwa. Opisuje egzystencję i zasady występujące na Litwie. Oprócz głównego wątku – czyli zdarzeń odbywających się w Soplicowie po przybyciu tytułowego bohatera, możemy w niej znaleźć takie zagadnienia jak losy Jacka Soplicy, specyfikę warstwy szlacheckiej, wypadki miłosne czy przedstawienia polowania. Głównym problemem trzynastozgłoskowca jest spór o nieruchomość pomiędzy dwoma wpływowymi rodzinami. Fabułę wzbogacają niepowtarzalne opisy przyrody, a wśród nich te poświęcone: ogrodowi.
Istotny jest niesamowity język, którym była spisana historia. Na prawie każdej stronicy odszukamy liczne porównania i epitety. Czytelnika zadziwić powinna wyjątkowa staranność o piękno polskiej mowy.
Pan Tadeusz to także wyjątkowe źródło historyczne przybliżające zachowanie szlachciców z początku XIX wieku. Również z powodu tego musi być znane każdemu miłośnikowi ojczystej literatury, a także mieszkańcom innych narodów chcących zgłębić rodzimą kulturę.