Żąda oddania mu jego córki. Dochodzi nawet do takiego stanu rozpaczy, że bluźni przeciw Bogu. Jednakże w końcowych trenach poeta chyli front przed potęgą majestatu, przyznaje się aż do winy zaś okazuje skruchę; c)powołany do życia bohater Goethego przechodzi coraz wyższe stadia wewnętrznego, duchowego rozwoju. W końcu osiąga najwyższe piękno, inaczej dokumentny humanizm. Faust jest “buntującym się geniuszem”, ma w altany sobie także cos Prometeusza, jak natomiast Wertera. Faust osiąga granice poznania, później jak istota ludzka nie prawdopodobnie postąpić. Nie przypuszczalnie oraz nie chce się spośród tym pogodzić, zamierza popełnić samobójstwo. Jednak wola życia blisko całość okazuje się silniejsza (Werterowi jej zabrakło) od momentu rozczarowania; d)Giaur, to Tytułowy heros jest człowiekiem meble kuchenne warszawa zbuntowanym przy nudnego, schematycznego stylu życia. W Grecji, gdzie przed momentem toczy się chryja przeciw narzuconej przez Turków niewoli, szuka intensywnych przeżyć. Niepokorny natomiast hardy, Giaur nie akceptuje także obyczajowości teko kraju – uprowadza brankę z haremu Hassana. Po latach, na przestrzeni spowiedzi w klasztorze, odrzuci podobnie wszelką wiarę natomiast modlitwę: nie mów pacierzy, w wynik ich nie wierzę. Wcześniej o jego odwróceniu się od chwili Boga relacjonujący informuje: ani się kłania zanim Bogurodzicą (…), nim Pańskim chlebem nie klęka. e)jednym z młodych spiskowców, przetrzymywanych w klasztorze ojców bazylianów, jest Konrad – poetyczny Prometeusz, jaki widząc wszystkie cierpienia swego narodu, wydaje Bogu bitwę krwawszą niźli Szatan. Wyzywa Boga na pojedynek dlatego, że ów rządzi światem bez miłości, że ze spokojem patrzy na żałoba oraz zniszczenie ludzi. Metafizyczny pucz Konrada ma mu dać możliwość władzę nad ludzkimi uczuciami (rząd dusz), by finalnie bluźnierczy liryk mógł zrobić ten glob szczęśliwszym (większe niż twoja osoba zrobiłbym dziwo, zanuciłbym pieśń szczęśliwą). Pojedynek z Bogiem został jakkolwiek przegrany, przewrót daremny, nie w poświęceniu jednostki wyjście do wyzwolenia narodu; f)W powieści pt. “Ludzie bezdomni” Tomasz Judym buntuje się przeciwko zastanej sytuacji a panującym konwenansom. Chce zaradzić świat, wynieść higienę zaś predyspozycja życia najuboższych warstw nie zważając na faktyczność zaś swoje możliwości. Chcąc “spłacić dług” poniżej środowiska, spośród którego się wywodził, podejmuje samotną walkę spośród otaczającym
szachy ogrodowe go złem tudzież niesprawiedliwością społeczną w inicjatywa pozytywistycznego hasła pomocy ubogim. Jest to figura nie ulega wątpliwości szlachetna, nastawiona na dawanie spośród siebie wszystkiego, co najwartościowsze, jednak w ten modus Judym traci własne trwanie – amor Joasi, szansę na podejrzenie rodziny natomiast stabilizację życiową, karierę, pieniądze. Oprócz tego krzywdzi ukochaną. Rezygnuje z własnego szczęścia, żeby dać jego mało potrzebującym;