Na wygląd naszej twórczości literackiej silne piętno odcisnęła najstraszniejsza wojna XX wieku. Po zaprzestaniu działań wojskowych nawet najlepsi autorzy przez długi okres zajmowali się poszukiwaniem wyważonego języka, który pozwoliłby opowiadać o strasznych. Próbowali wyselekcjonować z wielu wydarzeń te w największym stopniu charakterystyczne i ukazać je na przykład prozie reportażowej.
Próbą mierzenia się z motywem konfliktu zbrojnego jest powieść “Kamienie na szaniec” Kamińskiego. Twórca przedstawił w niemałej mierze fakty, albowiem samodzielnie udzielał się w konspiracyjnym życiu i walkach z hitlerowcami. Lektura przybliża sposób zachowania maturzystów w sytuacji II wojny światowej i niewoli. Ze szczegółami kreśli jak organizowano akcje małego sabotażu. Młodzi chłopcy w otoczeniu wojennym musieli natychmiast stać się dorosłymi i zamienić młodociane gry na prawdziwą działalność konspiracyjną. Przedstawia na przykład rozegrana przy udziale młodych akcję w Celestynowie. Autor przywodzi również motyw powstania aby opowiedzieć o potyczkach, które rozegrały się w Warszawie podczas II wojny światowej.
“Kamienie na szaniec“ to nie wyłączne książka o zmaganiach warszawiaków z wrogami. To także zapis o dojrzewaniu, o odpowiedzialności za ojczyznę . Późniejsze pokolenia, analizując tę powieść miało możliwość oprzeć się na czynach Alka, Rudego i Zośki, którzy prywatne życie ofiarowali dla wolności Polski. To opowieść o wspaniałychideach służby, o bohaterach, którzy potrafią pięknie żyć i dać z siebie wszystko.