Najbardziej cenioną polską pozycją literacką jest utwór Pan Tadeusz Mickiewicza. Wieszcz napisał swą epopeję kiedy żył we Francji, gdy nasza ojczyzna była pod okupacją obcych państw. Chciał utrwalić dawny świat szlacheckiej prowincji i jego charakter.
Pan Tadeusz jako epopeja ukazuje znaczny przekrój polskiego życia społecznego. Opisuje egzystencję i tradycje obowiązujące na prowincji. Obok podstawowego wątku – czyli wydarzeń odbywających się w Soplicowie po przybyciu tytułowego bohatera, mamy możliwość w niej odszukać takie zagadnienia jak losy Jacka Soplicy, specyfikę szlachty, wypadki miłosne czy przedstawienia zajazdu. Kluczowym problemem trzynastozgłoskowca jest spór o dobra miedzy dwoma ważnymi rodzinami. Treść wzbogacają pełne szczegółów opisy przyrody, a wśród nich te poświęcone: ogrodowi.
Warto zwrócić uwagę na bogaty język, jakim jest opowiedziana książka. Na prawie każdej stronie odszukamy charakterystyczne metafory i epitety. Czytających zadziwić powinna niesłychana dbałość o piękno polszczyzny.
Pan Tadeusz to również unikalne źródło historyczne przedstawiające mentalność szlachty z początku XIX wieku. Także ze względu na to musi być bliskie każdemu patriocie, oraz mieszkańcom innych narodowości chcących zgłębić rodzimą mentalność.