Najbardziej znaną narodową pozycją literacką jest epopeja Pan Tadeusz Mickiewicza. Wieszcz napisał swą epopeję podczas pobytu we Francji, gdy nasza ojczyzna pozostawała pod zaborami. Próbował zapisać odchodzący świat szlacheckiej Litwy i jego cechy.
Pan Tadeusz jako epopeja ukazuje szeroki przekrój ówczesnego życia społecznego. Opisuje życie i obyczaje obowiązujące na Litwie. Obok podstawowego wątku – to jest wydarzeń rozgrywających się w dworku szlacheckim po przybyciu tytułowego bohatera, mamy szansę w niej znaleźć takie tematy jak losy Jacka Soplicy, charakterystykę szlachciców, wypadki miłosne czy przedstawienia uczt. Istotą książki jest konflikt o dobra miedzy dwoma ważnymi klanami. Główne wydarzenia wzbogacają niepowtarzalne opisy natury, a spośród nich te poświęcone: burzy.
Istotny jest niesamowity język, jakim została napisana epopeja. Na niemal każdej stronie odszukamy niepowtarzalne porównania i epitety. Czytelników zadziwić powinna niespotykana dbałość o piękno języka.
Pan Tadeusz to również ważne źródło historyczne przedstawiające mentalność szlachciców z odchodzących w niepamięć. Również ze względu na to musi być bliskie każdemu miłośnikowi ojczystej literatury, oraz członkom innych krajów chcących zgłębić naszą obyczajowość.