Najbardziej docenianą krajową pozycją literacką jest epopeja Pan Tadeusz Mickiewicza. Pisarz stworzył swą epopeję podczas pobytu na obczyźnie, gdy Polska zostawała pod zaborami. Starał się zapisać odchodzący świat szlachecki i jego charakter.
Pan Tadeusz jako epopeja prezentuje panoramiczny przekrój polskiego społeczeństwa. Charakteryzuje życie i obyczaje zachodzące na prowincji. Oprócz podstawowego wątku – czyli wydarzeń odbywających się w Soplicowie po przybyciu Tadeusza, możemy w niej odszukać takie zagadnienia jak losy Jacka Soplicy, specyfikę szlachty, wypadki miłosne czy przedstawienia grzybobrania. Głównym problemem książki jest spór o zamek miedzy dwoma ważnymi klanami. Fabułę dopełniają pełne szczegółów opisy natury, a wśród nich te poświęcone: burzy.
Istotny jest bogaty język, którym była opowiedziana książka. Na prawie każdej stronicy znajdziemy charakterystyczne metafory i epitety. Odbiorcę zadziwić powinna niespotykana staranność o piękno polszczyzny.
Pan Tadeusz to także jedyne w swoim rodzaju źródło historyczne prezentujące myślenie ludzi z początku XIX wieku. Również z powodu tego musi być bliskie każdemu Polakowi, oraz przedstawicielom innych narodów chcących poznać polską przeszłość.