Z zanieczyszczenie atmosfery wiąże się wiele niekorzystnych zjawisk, jak np zjawisko dziura ozonowa. W stratosferze atmosfery Kuli ziemskiej dochodzi do ubytku ozon. 1-szy raz to niekorzystne zjawisko zauważono w roku 1985 nad Antarktydą. Przyczyną obniżania się stężenia ozonu w stratosferze są freony. Są to związki chemiczne, które pod wpływem promieniowania ultrafioletowego rozkładają się na węgiel, fluor , a dodatkowo chlor. Chlor wchodzi następnie w reakcję z ozonem. W ten sposób powstają tlenki oraz dodatkowo tlen. Tlenki chloru łączą się w dwutlenki chloru i uwalniają pojedyncze atomy chloru. I to właśnie one rozbijają cząsteczki ozon, prowadząc do powstawania dziura ozonowa. Zjawisko to jest o tyle groźne, że ozon odpowiada za pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, które dociera do Kuli ziemskiej. Jest ono groźne dla życia organizmów żywych. A zatem dziura ozonowa może prowadzić do poparzeń skóry, a także do przekształceń w materiale genetycznym, powodując nowotwory (m.in. czerniak). Promieniowanie ultrafioletowe jest a przy tym groźne dla oczu. Ma możliwość skutkować m.in. zaćmą. Co więcej zanikanie ozonu, czyli powstawanie dziura ozonowa prowadzi do przemian klimatycznych.