Aparaty kompaktowe – forma rozwojowa przedstawiająca się z analogowych aparatów kompaktowych, cechująca się zwartą siecią i delikatnymi kształtami oraz wysokim uproszczeniem i zautomatyzowaniem obsługi. Niewielkie rozmiary przetworników i co za tym idzie bardzo szybkie ogniskowe stosowanych obiektywów powodują, iż aparaty te oznaczają się sporą głębią ostrości, co z kolejki powoduje, iż niekiedy nie daje się w nich systemów ustawiania ostrości. Historycznie rzecz biorąc, to dokładnie niewielkie kształty przetworników i okularów pierwszych sprzętów cyfrowych spowodowały, że dając je na zbyt postanowiono się przystosować do tego przedmiocie bardzo wielką w tym czasie metodę tradycyjnych aparatów kompaktowych. W stopniu rozkwicie cyfrowe kompakty przybierały inne odmiany, z najbardziej zminiaturyzowanych aparatów kieszonkowych o grubości kilku do kilkunastu milimetrów, do rozbudowanych zarówno z krawędzi szansy regulacji dostępnych dla odbiorcy jak i liczb form i okularów, dając je tymże tymże blisko granicy zaliczania ich do aparatów rodzaju bridge camera. Lustrzanki cyfrowe (ang. DSLR, Digital Single Lens Reflex), których budowa oparta istnieje na klasycznej lustrzance jednoobiektywowej gdzie błonę światłoczułą zastąpiła duża matryca, o wymiarach zgodnych z samą klatką filmu małoobrazkowego 24 × 36 mm. W optycznym wizjerze oczywisty jest film rzutowany na matówkę bezpośrednio z obiektywu aparatu poprzez uchylne zwierciadło zasłaniające migawkę i formę. W momencie wykonywania zdjęcia lustro się porusza a światło stosowane istnieje na matrycę. Ważną cechą lustrzanek jest droga współprace obiektywów. Aparaty typu bridge camera (potocznie hybrydy lub DSLR-like) – szeroka grupa aparatów, których wspólną charakterystyką jest zabieg optycznego układu celowniczego aparat do nauki mieszkającego w lustrzankach oraz brak cech konstrukcyjnych i popularnych pozwalających jednoznacznie zaliczyć je do kompaktów. Z przesłanki oferują szansa ręcznego ustawienia wielu parametrów, pod względem rozwiązań ergonomicznych zbliżone bywają do lustrzanek. Oprócz ekranu podglądu LCD przeważnie urządzone są w wizjer elektroniczny (EVF) zapewniający podgląd obrazu bezpośrednio z formie. Typowe stanowiło ponadto wyposażenie w niewymienne obiektywy zmiennoogniskowe, niekiedy o wielkiej transfokacji (superzoom).